Βότανα

Το ταραξάκο θεωρείται ότι κατέχει διουρητικές, καθαρτικές, χολαγωγές και αντιρρευματικές ιδιότητες. Έχει χρησιμοποιηθεί σε χολοκυστίτιδα, χολόλιθους, ίκτερο, ατονική δυσπεψία με δυσκοιλιότητα, μυϊκούς ρευματισμούς, ολιγουρία. Η ρίζα χρησιμοποιείται μαζί με το χελιδόνιο και την αγκινάρα για την επιγαστρική δυσφορία που προκύπτει από λειτουργικές διαταραχές του ηπατοχολικού συστήματος.

Είναι ένα από τα ισχυρότερα διουρητικά. Διεγείρει τη λειτουργία των νεφρών αλλά έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Η υπερλειτουργία των νεφρών προκαλεί με τη διούρηση την απώλεια καλίου από τον οργανισμό πράγμα που επιδεινώνει τα καρδιαγγειακά προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν. Το Ταραξάκο είναι μια από τις καλύτερες φυσικές πηγές καλίου. Έτσι είναι ένα ιδανικά εξισορροπημένο διουρητικό, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια όταν χρειαζόμαστε διουρητική δράση, ακόμη και σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών λόγω καρδιακών προβλημάτων. Σαν χολαγωγό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε φλεγμονή και συμφόρηση του ήπατος και της χοληδόχου κύστης. Είναι ειδικό ίαμα για το συμφορητικό ίκτερο. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για μυϊκούς ρευματισμούς και πολύτιμο γενικό τονωτικό και ίσως το κορυφαίο ευρείας εφαρμογής διουρητικό και τονωτικό ήπατος. Χρησιμοποιήθηκε παραδοσιακά για τον έλεγχο του διαβήτη. Για προβλήματα ήπατος και χοληδόχου κύστης μπορεί να συνδυαστεί με Αρκτοστάφυλο ή Χελώνη. Για την κατακράτηση υγρών συνδυάζεται με την Αγριάδα ή την Αχιλλέα.

Τρόπος χρήσης: Παρασκευάζεται ως αφέψημα. Ρίχνουμε 2-3 κουταλάκια του τσαγιού φύλλα σε ένα φλιτζάνι νερό και βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 2 λεπτά. Σβήνουμε τη φωτιά, το σκεπάζουμε για 10 λεπτά, σουρώνουμε και το πίνουμε τρεις φορές την ημέρα. Την ρίζα την βράζουμε 10-15 λεπτά. Τα φύλλα επίσης μπορούμε να τα φάμε και ωμά σε σαλάτες.